- CEREBELLA
- CEREBELLAphoenicopterum struthionum et turdorum, ingenti copiâ apposita Palatinis, ab Heliogabalo, apud Lamprid. c. 20. de phasianorum et pavonum; caponum et gallinarum cerebellis, vide infra in Gallina, uti de cerebro lupi piscis, Rabbinis magnopere commendato, suô locô; de mulli, itidem ubi de eo. At Graeci veteres a cerebri esu sollicite abstinuerunt, ob rationem dicendam infra voce Sternutatio. In homine Cerebrum, una cumcapite, in quo est, Iovi sacrum fuit, apud Gentiles. Nota eius compendiaria, in antiquis Graecorum libris Hippocratis est Gap desc: Hebrew. uti docet Salmas. ad Solin. p. 1238. De eo sic Plin. l. 11. c. 37. Hoc est viscerum excelsissimum, proximumque caelo capitis, sine carie, sine cruore, sine sordibus. Hanc habent sensus arcem: huc venarum omnis a corde vis tendit, hîc desinit: hic culmen altissimum, hîc mentis est regimen. etc. De cerebro hostis a Tydeo sorbillato, diximus alibi: de Sacerdotis, in immunditia sua sacra obeuntis, fustibus eliso, dicemus aliquis infra voce Zelotae. Addam hîc solum, Cerebrum optimis Scriptoribus caput non raro dici. Hinc Avienus ubi de Sirio.Aethereae canis ille plagae; Cui plurimus ardosAestuat in cerebro, multus rubor, etc.Horatius, Carmin. l. 2. Od. 17. v. 27.Me truncus illapsus cerebroSustulerat, nisi Faunus ictumDextrâ levâsset. ----- -----Prudentius, Agnete, Hymn. 8. v. 113.Stans et draconis calce premens caput.Cristas Cerebri deprimit ignei.Et Psychomachiâ, v. 139.----- ----- dextrâ sublimis ab aureErigitur, mediumque ferit librata cerebrum.Plautus quoque Rudente, Actu 4. sc. 3. v. 68. Verbum adde etiam unum, iam in cerebro colaphos abstrudam tuo. Serenus, c. 10. Allia nonnulli comedunt oleique liquore Perfundunt cerebrum, etc. Nec Poetae sosum sic locuti. Victor Utic. l. 3. Singulos in modum canum, cerebris comminutis, exstingui. Hugo Falcandus, Equi velocitate fretus altius ensem sublatum cerebro fugientis immersit, Alii. Vide Casp. Barthium, Animadversion. ad Statium d. l. uti de convitio, Musca in cerebro, infra. Ab homine translata vox ad palmas, in quarum quibusdam (ut in Chydaeis palmis) in parte, quae radici proximior: in aliis, in summo trunco, teneram medullam, in qua tota palmae vis, hôc nomine venire, et cor quqoe, Graecis ἐγκάρδιον dici, albamque esse, docet Salmas. ad Solin. p. 1327. ubi inter alia, et medullam hanc dulcem esse, et vescentes inebriare, addit.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.